Historyczne postaci stycznia
1 stycznia 1467
W Kozienicach urodził się Zygmunt I Stary. Od roku 1506 wielki książę litewski, od 1507 do 1548 roku król Polski. Był przedostatnim z dynastii Jagiellonów. Zygmunt Stary okazał się monarchą niezbyt stanowczym, rozrzutnym, ale za to rozmiłowanym w sztuce i w prądach renesansu. To on dokonał przebudowy zamku na Wawelu, której efekty w dużym stopniu można podziwiać do dzisiaj. W 1526 roku włączył w granice Polski dotąd tylko luźno z nią związane księstwa mazowieckie, co w kilkadziesiąt lat później pozwoliło przenieść stolicę kraju do Warszawy. Sytuację wewnętrzną w ówczesnej Polsce charakteryzowały szerokie uprawnienia izby poselskiej potwierdzone i poszerzone w przywileju nihil novi z roku 1505. Na skład tego ciała król nie miał wpływu, odmiennie niż w odniesieniu do senatorów, których sam mianował.
5 stycznia 1876
W Kolonii urodził się Konrad Adenauer. Był niemieckim politykiem, przywódcą Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej oraz kanclerzem RFN w latach 1949–1963. Jako przeciwnik nazizmu był dwukrotnie aresztowany. Doprowadził również do odbudowy gospodarczej Niemiec oraz ich integracji z Europą Zachodnią. Zmarł 19 kwietnia 1967 w Bad Honnef.
6 stycznia 1776
W Bannewitz urodził się Baptista von Schill. Bohater narodowy Prus i Niemiec, uczestnik walk o Twierdzę Kołobrzeg w 1807 roku. Był synem Johanna Georga von Schilla, zawodowego oficera kawalerii służącego w armii austriackiej, saksońskiej, a następnie w pruskiej. W 1793 został mianowany podporucznikiem. W 1806 walczył wraz ze swym pułkiem pod Auerstedt, gdzie został ranny. W styczniu 1807 uzyskał patent królewski na tworzenie korpusu ochotniczego na ziemi kołobrzeskiej. W lutym 1807 został porucznikiem, a w czerwcu – kapitanem.
13 stycznia 1903
W Działoszynie w pobliżu Wielunia przyszła na świat Irena Jurgielewiczowa. Była pedagogiem i powieściopisarką. Była absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W 1933 r. zadebiutowała jako eseistka na łamach „Wiedzy i Życia”. Podczas okupacji walczyła w szeregach AK, brała też udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Po powstaniu warszawskim trafiła do obozu jenieckiego. Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Początkowo pisała wyłącznie utwory dla najmłodszych. Później zajęła się także pisaniem powieści psychologicznych dla młodzieży, które zyskały sporą popularność.
17 stycznia 1732
W Wołczynie urodził się Stanisław II August (Stanisław Antoni Poniatowski herbu Ciołek). Król Polski w latach 1764-1795, ostatni władca Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Doceniany jako inicjator i współautor reform ustrojowych przeprowadzonych przez Sejm Czteroletni, jeden z głównych autorów Konstytucji 3 maja oraz jako mecenas nauki i sztuki, Stanisław August był równocześnie krytykowany jako król wybrany na tron polski dzięki poparciu cesarzowej Imperium Rosyjskiego Katarzyny II, oraz za to, że nie zdołał zapobiec rozbiorom Rzeczypospolitej i przystąpił do konfederacji targowickiej. Od 1755 był stolnikiem wielkim litewskim, a następnie w latach 1756–1764 starostą przemyskim. W latach 1755–1758, przebywając na dworze petersburskim, nawiązał romans z księżną Katarzyną Aleksiejewną, przyszłą cesarzową Rosji. Związany z Familią Czartoryskich, stał się jej kandydatem na króla Polski po śmierci Augusta III.
23 stycznia 1905
W Warszawie urodził się Konstanty Ildefons Gałczyński – polski poeta. W 1916 r. rozpoczął naukę w Szkole Komitetu Polskiego, którą kontynuował w gimnazjum Giżyckiego w Warszawie. Utwór Gałczyńskiego po raz pierwszy ukazał się drukiem w 1923 r. w piśmie „Rzeczpospolita”. Po zdaniu matury Konstanty studiował filologię angielską i filologię klasyczną, jednak żadnego z tych kierunków nigdy nie ukończył. W 1930 r. ożenił się z Natalią Awałow. Rok później Gałczyński wyjechał do Berlina, gdzie pracował jako referent kulturalny w placówce konsularnej. Podczas II wojny światowej poeta brał udział w kampanii wrześniowej. Konstanty Ildefons Gałczyński napisał m.in. utwory „Wielkanoc Jana Sebastiana Bacha”, „Niobe”, „Wit Stwosz”, „Kronika Olsztyńska”. Tworzył humoreski z serii „Teatrzyk Zielona Gęś”. Zmarł 6 grudnia 1953 r. w Warszawie wskutek trzeciego zawału serca.
28 stycznia 1611
W Gdańsku urodził się Jan Heweliusz. Był wybitnym astronomem, pochodzącym z rodziny Hevelke. Uznawany jest za twórcę nowożytnej selenografii. Studiował w Anglii i Francji, a w 1634 roku wrócił do Gdańska, gdzie urządził obserwatorium astronomiczne. Od 1651 roku do 1661 roku był głównym rajcą Starego Miasta w Radzie Miejskiej Gdańska. Od 1664 roku był również członkiem Royal Society.
Autorzy: Iga Dmowska, Kacper Pachoł, Klaudia Kierepka, Kornelia Grońska, Monika Ostrowska, Natalia Wolska, Olga Zapasa